Og når
han vert stor vil han bli kunstnar. Men denne helga valte han å vera med å
byggje hus til kameraten sin i staden. Ein haug med ”gringos” hadde funne vegen
over alle fjelltoppane og heilt fram til hans byggefelt. Dei hadde med seg all
slags materiale og maling som Roberto visste at om han skulle betale for noko
slikt måtte han i alle fall arbeide i minst sju år. No hadde dei akkurat nok
til mat. Roberto var så glad for at Aron endeleg fekk ei seng å sove i, at han
hjalp til over to heile arbeidsdagar. Nøgd med innsatsen kunne han vere med å
feire med kake når vi var ferdig.
Roberto i blått, og Aron i orange
Roberto
var for meg eit eksempel på korleis eg vil vera. Han var med og investerte si
tid til å hjelpe nokon andre, utan å forvente noko for det. Det inspirerar meg
til å vera ein som gir; å vera villig til å ofre frå mi tid og mine pengar for
å hjelpe dei som er rundt meg, utan å forvente noko betaling eller anna vinst
for det. Dei dagane eg verkeleg har bestemt meg for at i dag skal eg gjere ein
verkeleg god innsats for å hjelpe nokon, er dei dagane eg kan gå til sengs mest
tilfredstilt og glad.
Takk til
de heime i Noreg som er med å støttar det eg gjer her. Utan dykk hadde det
ikkje vore mogleg. Takk for at du ville ofre frå di tid, forbønn og pengar,
slik at Roberto kunne vere med å byggje hus for kameraten. Det vil også gje han
ein meir stabil og tryggare omgivnad å vekse opp i. Og ikkje minst eit håp om
ei betre framtid.
Nesten ferdig!
